سهراب-شعر

شب آرامی بود
می روم در ایوان، تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
مادرم سینی چایی در دست
گل لبخندی چید ،هدیه اش داد به من
خواهرم تکه نانی آورد ، آمد آنجا
لب پاشویه نشست
پدرم دفتر شعری آورد، تکیه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند ، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین
با خودم می گفتم
زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست…
رود دنیا جاریست
زندگی ، آبتنی کردن در این رود است
وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم
دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟
هیچ !!!
زندگی ، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند
شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت
زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است، که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی، و نه در فردایی
ظرف امروز، پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز، دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با، امید است
زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک
به جا می ماند
زندگی ، سبزترین آیه ، در اندیشه برگ
زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق
زندگی، فهم نفهمیدن هاست
زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود
تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم
در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
پرده از ساحت دل برگیریم
رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست
زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند
چای مادر، که مرا گرم نمود
نان خواهر، که به ماهی ها داد
زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیات ست ، میان دو سکوت
زندگی ، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما ، تنهایی ست
من دلم می خواهد
قدر این خاطره را دریابیم

یاس-فریاد

میدونم که تو هم توی قلبت عقده هایی داری
عقده هایی که اومدن از نقطه های تاریک
تو مثل من دلت سوخت از نقره های داغی
که هک کرده اسم مارو نخبه های یاغی
الان 12 شبه از صبحه پای کاریم
بازم روبه رو شدیم با سفره های خالی
این حرفا شدن فقط مشتی گفته های عادی
توهم پری از این همه حفره های مادی
خیابونا پر از مشتی کاسب پست
پر از ادمای محتاج کاسه به دست
پر از آدمای خردمند تحصیل کرده
که زندگی انتحارو و بهش تحمیل کرده


پر از آدمای سخت کوش کارگر
که کاغذ فردای روشن رو پاره کرد
پر از کسی که دنبال پول کلی گشت
آخرم رسید به فروش کلیش

پر از اونا که سال ها خوندن درس های بدل
نا امید گذشتن از مرز های وطن
پر از بغضی که نترکید و اشک نشد
پر از استعداد هایی که کشف نشد
پر از اون کسایی که از خودی فریب خوردن
بعد یه گوشه تک و تنها و غریب مردن
پر از من تو و قصه ها و درد



از فریاد همینجا داد میزنم
میخونم و سکوتم و دار میزنم
من میمونم و سعودم و جار مینزم
جار میزنم و به اوج قصه ها میپرم
از فریاد همینجا داد میزنم
میخونم و سکوتم و دار میزنم
من میمونم و سعودم و جار مینزم
جار میزنم و به اوج قصه ها میپرم


پای حرف من بشین بگم چه زجه ها کشیدم
نسل ما چی دیدن قطره اشک ما چکیدن
مردمان بی غم درد مارو دیدن
بی رحم تر شدن بد به حال میهن
چه باید کرد از کی شکایت کرد
از این سرنوشت بد که من رو شکارم کرد؟
نه تقصیر از منه که بهش اجازه دادم
فکر میکردم یکی میاد برای نجات آدم

غافل از ایکه قلب ها پر از ترکشه
که باعث اینه چشمای تو تر بشه
غافل از اینکه هرکسی گرفتار دردشه
امیدوارم هر چی گره داره حل بشه
وقتی میبینی قیمت ها با قدم های حجومی
پیش میرن به سمت رقم های نجومی
تو مجبوری که به سقوطت پا بدی
چون که تو هنوزم اسیر حقوق ثابتی
یعنی تنها چیزی که سمت تو سرازیره درده
که تمام وجود تورو سراسیمه کرده
بهم بگو تو این مسیرا یه چراغی میتونه که این راه و روشن کنه؟
پس چه راهی میمونه؟

فقط فریاد
همینجا داد میزنم
میخونم و سکوتم و دار میزنم
من میمونم و سعودم و جار مینزم
جار میزنم و به اوج قصه ها میپرم

پاپ :
بیا با من دل و به دریا بزن
ححرف دلت و فریاد بزن
تو این تباهی تو این سیاهی
اینه درمان درد

فقط فریاد
همینجا داد میزنم
میخونم و سکوتم و دار میزنم
من میمونم و سعودم و جار مینزم
جار میزنم و به اوج قصه ها میپرم


صدام و داری؟ هر لحظه یه شروع تازه اس
هر شروع یه تولد دوباره اس

یاس-سرباز وطن

خودتو بده به دست تکستم
یه لحظه بگذر
از فکر و ذکر و مشغله
و برو به سمت حسم
سر تکون بده حالا با بیت اوزی
یکم برو تو حس و حال و فاز و ریتم موزیک
که درد ورق قلم هدف همش ربط خاصی
دارن به اوج و رشد و پیشرفت رپ فارسی
من و تو باید تا ته تو صحنه وایستیم
میدونم اینو تو هم موافق با حرف یاسی
من میخوام تو مخ برم یه کمی هرج و مرج کنم
درد و رنج من به سبک رپ ترجمش کنم
درس و مشق من نوشتن است از تو از خودم
توپس بذار که رپ کنم از عمق درد مردمم
خوب؟؟؟
میدونی من مصر رو گفته های پیشم
دشمنای ما دلیل افت ما نمیشن
خفته های دیشب حالا بیدار ترینن
همه در ها قفل بود من از دیوار پریدم
هم خوان:
ببین دستم این قصه ها رو مینویسه میگه
با یه خودکار که عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
ولی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
صدامو داری؟ یاس مینویسه میگه
با خودکاری اینه تیغ تیزه هی
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
هی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
ورس۲:
رحمت به اون کسیکه پشتمه تو بشمار
لعنت به اون کسیکه دشمنه تو بشمار
رپ نردبون رشدمه تو چشمام
مقصد که توی مشتمه به اجبار
هستم تو شوک روز های قدیمو
ولی هنوزم میکنم شکر اوستی کریمو
هنوز کلمه ها رو مینویسمو صداقت چون
یه لحظه واستا بینم انگار صدا قطع شد
اوزی؟ !!!….
مهم نیست بدون بیت میریم من و تو
ببین٬ تو وقتی پایه باشی واسه پای من
بیت زود خودشو میرسونه با صدای من
ما بچه های زیرزمینی
زجه ها رو میزنیم
حرف ما رو میشنویمو
تک ستاره میشویم
سبک برتر من تخته کردم
در ها رو حتی سقف رو کندم تا صدر جدول
بشینم
بشینم کنارت
بچینم ستاره
من میدم ادامه
و اینم صدامه
که میرقصه با تو
قلم میلغزه تا صبح
آره این درس ما شد
پس تو این لحظه پاشو
واسه ؛جنگ به دنبال حسّ و حال نگَرد
چونکه اونکه برد هیچ وقت استخاره نکرد
توی حال و سال خوبی مثل سال ۹۰
همه دستا میره بالا به افتخار وطن
هم خوان:
ببین دستم این قصه ها رو مینویسه میگه
با یه خودکار که عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
ولی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
صدامو داری؟ یاس مینویسه میگه
با خودکاری اینه تیغ تیزه هی
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
هی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
ورس۳:
پشتکار من رشد کار من
تو پشتیبان من خوش به حال من
ما گشنه های حرف مرده کشته های رپ
با کلمه هایی گرونتر از بشکه های نفت
ت بده
توتحت تحریم و تحت تعقیب
ب بده
با بد ترین بلا ها باس بجنگیم
م بده
ما مست و منگیم مثل مرگ مغزی
ره به ره
قلم به دستیم قسم به نسلی
که پا به پاشون روز هایی که سوخت دادیم
از جنس همیم همدیگرو دوست داریم
عرقته به رنگ پرچمت به سرزمینت
که قرمزه سفید و سبزه منم از صمیم
قلبم هستم تا توی دنیا صدام بپیچه
یاس تو اوج درد همینجا ادامه میده
ایران مهم نیست به دست کی اداره میشه
آدم همیشه تو محدودیت ها ستاره میشه
هم خوان:
ببین دستم این قصه ها رو مینویسه میگه
با یه خودکار که عین تیغ تیزه اینه
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
ولی به سمت پیشرفت سینه خیز میره
صدامو داری؟ یاس مینویسه میگه
با خودکاری اینه تیغ تیزه هی
که مینویسه دیگه از کینه ای که پیره
هه به سمت پیشرفت سینه خیز میره

یاس-به خاطر من

نگاهی عمیق به تقویم سر رسیدش // فهمید وقت تفریح سر رسیده 
سر درگم ، تو کوچه ها سرگردون // کاش میشد خدا قدیمارو برگردونه 
گذشته هایی که تو زمان حال مرده // جوونی که تو چشماش یه فرد سالخورده 
و اون قربانی منم که حالا تقریبا باختم // از آدمای اطرافم اهریمن ساختم 
از پدر مادر هیچ خیری وقتی من نبینم // انتظار داری دیگرانو اهریمن نبینم؟! 
عشقو از کجا ببینم من با دو تا چشم؟ // از پدر مادری که میخوان جدا بشن؟! 
به ما که رسید ، دنیا دهن باز کرد // دردو ریخت رو سرم و منو بر انداز کرد 
من تو دلم از شما داشتم تصویر با هم // تیکه پاره شدم از این تصمیم نا حق 
وقتی دنیا اینو میخواد که مخصوصا بسوزم //چیکار کنم؟ دلمو با نخ سوزن بدوزم؟ 
این دفعه منم که دارم شما رو نصیحت میکنم // من یه مردم که دارم دائما وصیت میکنم 

کروس : 
یه بارم دنیارو از نگاه من ببینین // یه بارم شده پای صدای من بشینین 
بیاین به خاطر من یه راه حل بچینین // بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم 
یه بار ، دنیارو از نگاه من ببینین // یه بار ، یه بار پای صدای من بشینین 
بیاین به خاطر هم یه راه حل بچینین // بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم 
ورس ۲ : 
میخوام بدونم شما چه کاری برام کردین؟ // به جز اینکه فردای منو خراب کردین؟ 
نمیخوام برم پی مواد و خلاف سنگین // ولی به خدا یه خط صافه نوار مغزیم 
نه ناله نه داد و هوار نداره تاثیر // دوای شبای تباهم تمام مستی 
منو یادتون رفته خیلی حواس پرتین // امید منو شما نقش بر آب کردین 
من دیوانه وار تشنه ی نوازشم // نمیخوام منو دعا کنین تو نماز شب 
تو خواسته هام و همه ی نیازارو دیدی // بگو جواب این فرزند بی آزارو میدی؟ 
بابا تو بت منی ، یعنی تو خود منی // حال میکنم وقتی میبینم دور همیم 
بدون شما ، تنهام و دریغ از یه دوست // به خودم میگم که تو آتیش حقیقت بسوز 
کروس : 
یه بارم دنیارو از نگاه من ببینین // یه بارم شده پای صدای من بشینین 
بیاین به خاطر من یه راه حل بچینین // بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم 
یه بار ، دنیارو از نگاه من ببینین // یه بار ، یه بار پای صدای من بشینین 
بیاین به خاطر هم یه راه حل بچینین // بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم 

ورس ۳ : 
خیلی وقته این سوال ، توی مغزمه از قدیم // چرا؟ چرا رفتین تو اون محضر لعنتی؟ 
سوال که نه ، کلی عقده تومه // که توی شبای تنهایی مثل جغد شومه 
من یه جوون ضعیفم دلم بی طاقته هنوز // چرا اینجام وقتی نداشتین لیاقت منو؟! 
باشه ، بالا سر منم یکی هست ببین // منو از خدا گرفتین میخواین به کی پس بدین؟ 
به این جماعت گرگ؟ این امانت توست // مادر این ثمر بیداری شبانته خوب 
چقد جلوی دیگران بخوام راز داری کنم؟ // چقد من توی دستای شما پاس کاری شدم؟ 
چقد از ترس بعد جدایی توهم بگیرم؟ // چقد دیگران منو به چشم ترحم ببینن؟ 
منو ببین ، یه بیمارم یه بی تاب یه غریب // بچه نیستم واسه گریه هام یه تیتاپ بخرین 
مادر قصه هات بودن واسه ما دوای درد / آخرش میمردن همه ی آدمای بد 
با طلاق شما منم میشم آدم بده // بیا خوبی کن و بد بودنو یادم نده